Merhaba

Unutacağım tabiki de.

Ben olacaksın unuttuğumda. Tıpkı, ölünce toprak olduğu gibi insanın. Sen benim toprağımda yeşeren bir umuttun, ordan bağladım konuyu. Hepsi bu yüzden.

Destansı bir hikaye değil bu. İlk defa başıma gelmiyor. Son da olmayacak muhtemelen. Biz yani insan, bu kadar kendini bilmez, bu kadar bencil oldukça ve başka gezegende hayat yoksa, yine olsa yine olacak aynı şey. 

Sakın alınma. Senle değil hesabım. İnsan olmakla. Neden böyleyiz ki? Neden hep kafamız karışık, neden hep ne istediğimizi bilmiyoruz? Neden parazit gibi sömürüyoruz? Başka bir dünya mümkün mü? Paralel evrenler var mı gerçekten? Paralel evrendeki ben ne yapıyor acaba şimdi? Umarım votka içmiyordur.

İlk değil bu ama bu sefer değişik biraz. Mesela köpeköldüren değil de jack var şimdi. İçin acıyınca hiç de yakmıyormuş boğazını. Biraz pahalı ama olsun, değer seni unutmaya.

Ağladığım doğrudur, biraz daha ağlayacağım evet, ama ben olacaksın sonunda, toprak gibi. Gözyaşlarım umudu yeşertmeyecek, akıtıp götürecek seni. Suda çözünür müsün ki sen? Tuzlu biraz ama. Olsun. Olsun mu?

Bugün çalışmıyorum. Dün içtiğim için. Bugün de içeceğim için. Arabesk değil bence. Tamam çok şekil de değil. Beyin uyuşunca zihin açılıyor sanki. Sonrasını hatırlamıyorum. Sonra başım ağrıyor. Sonra bardakta yarım kalanla devam. Şişe de bitmemiş daha. 

Şişe dedim de aklıma geldi. Aklıma geldi kötü oldum yine. O sokaktan geçer miyim tekrar? Başka çarem mi var? Burası küçük şehir. Hem "geçmem bir daha" diyen kim geçmedi ki dediği yerden. Hem de güle oynaya.. 

Hayat akıp gidiyor. Bazılarımız han, bazılarımız yol. Hancıyla yolcu daha mı uygun olurdu ki? Emin olamadım. Ben, bazen han olurum bazen yolcu. Daha çok han olurum. Hep yolcu olmak hayalimdir. Sen yol oldun geçtin mi hanın üstünden? Evet bu arabesk oldu işte.

Kötü niyetli olmadığını biliyorum. Ama bu kadar. Daha fazla çözmek istemiyorum seni. Sonra pişman oluyorum. Seni çözdüğüm an sana çözümü anlatırım. Senin için sorunları çözmek istediğim an ben çözülürüm. Dedim ya ilk değil bu. Çözmek hep hata oldu benim için. 

Anlamsızlaştırmayı deneyeceğim bu sefer. Nolur alınma. Başka çarem yoktur belki. Yoksa biliyorsun sevdim seni. Hala da seviyorum demek hiç gelmiyor içimden. Sen bu kadar tenezzül yoksunuyken.

Ne sevmesi diyebilirsin. Öyle 2-3 günde denecek laf değildir seni sevdim. Adını başka türlü koyamadığım için bu hissiyatın. Hepsi ondan. Yoksa “seni seviyorum” daki sevmek değil herhalde. O ne demekse. Ama zaten çok karışık değil mi bu literatür? Sevdim yani.

Senin için de zordur eminim. O yüzden böyle olsun istememişsindir. Neyi yapsan doğru olacağını bilmiyorsundur belki. Belki kendin en az zararla kurtulmak istemişsin de bana denklemin sabiti muamelesi yapmışsındır. Neyse ne. Çok da önemli değil demek.

Öptüm. Kib.